سایت بهداشت محیط ایران

سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط
سایت بهداشت محیط ایران

سایت بهداشت محیط ایران

بهداشت محیط،آب وفاضلاب، مواد زائد ، بهداشت مواد غذایی،استخدامی بهداشت محیط

تشعشعات از دیدگاه بهداشت حرفه ای

تشعشعات از دیدگاه بهداشت حرفه ای

مقدمه

پرتو یا تشعشع عبارت است از انرژی که به صورت امواج یا ذرات در خلاء یا در محیط مادی منتشر می شود. بطور ساده پرتوها را می توان انرژی عبوری تعریف کرد. برخی از پرتوها دارای جرم و بعضی فاقد آن می باشند و با توجه به میزان انرژی، دارای قدرت نفوذ در ماده هستند. پرتوها به دو دسته پرتوهای یونیزان (یونساز) و پرتوهای غیر یونیزان (غیر یونساز) طبقه بندی می شوند. معمولا وقتی همراه با واژه پرتو کلمه دیگری بکار نرود پرتوهای یونیزان مورد نظر می باشد.

تشعشعات نیز جزء عوامل زیان آور محیط کار قرار می گیرد و پایش فردی و محیطی این عامل نیز به طور کامل از سوی قوانین در کشورمان حمایت می شود و در مواد 85، 92، 95 قانون کار و مواد 88 و 90 قانون تامین اجتماعی به صورت مستقیم و غیر مستقیم این حمایت ها وجود دارند. در کتاب آیین نامه های حفاظت و بهداشت کار یک فصل مجزا برای پرداختن به موضوع آئین نامه ومقررات حفاظت در مقابل خطر پرتوهای یونساز اختصاص یافته است .

پرتو یونیزان

پرتوهای یونیزان با عبور از محیط، تولید ذرات باردار منفی و مثبت می کنند. منابع مولد پرتوهای یونیزان می تواند مانند پرتو X، حاصل از انرژی هسته ای و زباله های ساخت بشر باشد، یا می تواند مانند پرتوهای کیهانی حاصل از خورشید یا مواد رادیواکتیو پوسته زمین که بصورت ذره (تشعشع ذره ای) یا انرژی خالص بدون جرم و بار الکتریکی (پرتوهای الکترومغناطیسی) تابش می شوند زمینه طبیعی داشته باشند.

1)ذرات آلفا:  این ذرات که با حرف پونانیα نشان داده می شود به راحتی دیگر پرتوها از ماده عبور نمی کند. ذره آلفا دارای جرم اتمی 4  و دو بار الکتریکی مثبت است که در واقع یک اتم هلیوم دو بار یونیزه شده است. ذرات آلفا بوسیله عناصر رادیواکتیو سنگین منتشر می شود. ذرات آلفا قدرت یونسازی زیادی داشته ولی قدرت نفوذ آن در بافت ها بسیار کم است و به آسانی بوسیله ضخامتی از چند صفحه کاغذ، یک لایه رطوبت و یا لایه شاخی پوست متوقف می شوند. این ذرات تنها وقتی خطرناک هستند که درون بدن قرار گیرند. بطور معمول دستگاههای پایش فردی نسبت به پرتوهای آلفا حساس نیستند.

2)ذرات بتا: ذرات بتا با حرف یونانی β نشان داده می شوند و قدرت نفوذ بیشتری نسبت به ذرات α دارند و برای متوقف کردن آنها به چند میلی متر آلومینیوم نیاز است. ذرات بتا الکترونهایی با بار مثبت و منفی می باشند که نگاترون (الکترون منفی) و پوزیترون (الکترون مثبت) نامیده می شوند.

3)نوترون: نوترون ذره ای با جرم حدود  U1 (U: جرم اتمی متحد که برابر یک دوازدهم جرم اتم کربن 12 است) و فاقد بار الکتریکی است. یکی از منابع این ذرات، راکتورهای هسته ای هستند که در آنها اورانیم شکافته شده و نوترون و انرژی حرارتی آزاد می کند. از این رو نوترونها را تنها می توان در مجاورت منابع تولید این ذرات در زمانی کمتر از یک ثانیه آشکار ساخت.

3)پرتو X و گاما: پرتوهای X و γ مانند نور مرئی امواج رادیویی و میکروویو، امواج الکترومغناطیس می باشند و بخشی از طیف الکترومغناطیسی را تشکیل می دهند. با این وجود در میان موارد ذکر شده فقط پرتوهای X و γ هم پرتو یونیزان و هم امواج الکترومغناطیس محسوب می شوند. پرتوهای X و γ از بیشترین فرکانس در بین همه امواج الکترومغناطیس برخوردارند و بنابراین دارای کوتاهترین طول موج هستند از این رو بیشترین مقدار انرژی را حمل می کنند.

پرتوهای X، با شتاب الکترونها در ولتاژ بالا و برخورد به یک هدف فلزی، ترجیحا با عدد اتمی بالا تولید می شوند. پرتوهای گاما از فعل و انفعالات درون هسته اتم و پرتوهای X از فعل و انفعالات خارج هسته اتم منشا می گیرند.

آسیب های ناشی از پرتوهای یونساز:

اثرات جسمی پرتوهای یونیزان از اختلالات جزئی و موقتی در بعضی از اعمال فیزیولوژیک گرفته تا خطرات جدی مانند کاهش عمر، کاهش مقاومت در مقابل بیماریها، کاهش قدرت تولید مثل، ایجاد کاتاراکت (آب مروارید)، سرطان خون و یا انواع دیگر سرطان، آسیب به جنین در حال رشد، متفاوت می باشد.

اثرات مستقیم و غیر مستقیم پرتوها : زمانی اثر مستقیم ناشی از پرتوها اتفاق می افتد که یک مولکول مستقیما مورد تابش پرتو قرار گیرد. احتمالا مهمترین مولکولهای سلول زنده، مولکولهای DNA می باشند. نتبجه نابودی مستقیم یک مولکول DNA  این است که سلول قادر به تقسیم نبوده و فقط می تواند مدتی به زندگی ادامه دهد.

اثر غیر مستقیم زمانی اتفاق می افتد که مولکولی مانند مولکول آب که اهمیت کمتری دارد، به یونها یا رادیکالهای فعال تجزیه شود. اگر این اجزای تجزیه شده با مولکولهای مهمی مانند DNA ترکیب شوند، باعث اختلال در عمل اصلی DNA شده و آسیب هایی مانند عوارض مستقیم ایجاد می شود.

اثرات زودرس و دیررس پرتوها:

آسیب های زیست شناختی پرتوها، به اثرات زورس و دیررس تقسیم بندی شده اند. از جمله اثرات زودرس، که پس از تابش مقدار حاد پرتو بروز می کند، می توان اثر روی سلول و دستگاههای گوناگون مانند دستگاه خونساز، دستگاه گوارش و … نام برد. اثرات دیررس، ماهها و یا سالها پس از تابش مقدار زیاد و یا کم به وجود می آیند. از جمله این اثرات می توان از سرطانزایی، ایجاد آب مروارید، اختلالات جنینی و کوتاه شدن عمر را نام برد.

روشهای کنترل پرتوهای یونساز:

شورای حفاظت در برابر پرتوها International Commission of Radiation Protectio (ICRP) محدود کردن پرتوگیری را بر سه اصل استوار نموده است:

1- هر آزمایش و عمل استفاده از پرتوهای یونساز در صورتی انجام پذیرد که نفع حاصل از آن مسلم و آشکار باشد.

2-  مقدار مجاز در هر مورد براساس حداقل پرتوگیری ممکن که منطقاً قابل قبول و مانع اجرای طرح نگردد، تعیین شود.

3-  مقدار معادل برای هر فرد از حداکثر مقدار مجاز تجاوز نکند.

تعیین مقدار مجاز مواجهه:

برای تعیین مقدار مجاز، افراد جامعه به دو گروه تقسیم می شوند:

الف) افرادی که به تناسب شغل خود به دو طور مرتب یا نامرتب در معرض تابش قرار دارند.

ب) کل افراد جامعه

حداکثر مقدار مجاز برای تمام بدن افراد شاغل را می توان از رابطه زیر بدست آورد

که در این رابطه:                                                                D = 5 (N – 18)

D : مقدار پرتو دریافتی (رم)

N: سن فرد (سال)

حداکثر مقدار مجاز برای تمام افراد جامعه از جدول بدست می آید.

حداکثر مقدار مجاز برای زنان، که در سنین باروری هستند برابر 1.3 رم در هر فصل سال است و برای تیروئید افراد زیر 16 سال 1.5 رم در سال می باشد.

حفاظت در برابر پرتوهای یونساز: منظور از حفاظت در برابر پرتوهای یونساز این است که اطمینان حاصل شده که مقدار جذب شده بوسیله هر فرد (غیر از بیماران) بیش از حداکثر مقدار مجاز نبوده و یا حداقل پرتوگیری ممکن و موجه باشد. در مسئله حفاظت سه عامل زیر بسیار مهم می باشد:

1- زمان               2- فاصله         3- حفاظ

1- زمان: می توان با اجرای روشهای مناسب مدت زمان پرتوگیری فرد را کاهش داد.

2-  فاصله: کاهش مقدار پرتو از منبع در یک نقطه معین با عکس مجذور فاصله از آن نقطه از منبع متناسب است.

3-  حفاظ: در بسیاری از موارد که استفاده از دو روش پیشین میسر نباشد بایستی از صفحات جاذب پرتو استفاده کرد و میزان تابش پرتو را به مقدار مجاز یعنی 0.1 رم در هفته یا 5 رم در سال رسانید. معمولا ما از جنس موادی مانند سرب، بتون و … می باشند.

پوتوهای غیر یونیزان

پرتوهای غیر یونیزان (غیر یونساز) بخشی از پرتوهای الکترومغناطیس هستند که انرژی آنها برای یونیزاسیون ماده کافی نمی باشد. طول موج این پرتوها بلندتر از 100 نانومتر می باشد. انواع پرتوهای غیریونساز برحسب طول موجب عبارتند از:

-         پرتو فرابنفش از طول موج 100 تا 400  نانومتر

-         پرتو مرئی (نور مرئی) 400 تا 750 نانومتر

-          پرتو مادون قرمز 750 نانومتر تا 3 میلی متر

-         پرتو میکرو ویو 3  میلی متر یا 1 متر

-          امواج با فرکانس رادیویی 1 متر تا 1 کیلومتر

-         امواج با فرکانس کم، بسیار کم و بی نهایت کم از 1 کیلومتر تا بیش از 1000 کیلومتر

پرتو فرابنفش UV(Ultra Violet)

اشعه فرابنفش بخشی از طیف الکترومغناطیس است که در طیف بین نور مرئی و اشعه یونیزان (اشعه X و گاما) قرار می گیرد و طول موج آن بین 100 تا 400 نانومتر است.

اشعه UV را از نظر طول موج و تاثیرات بیولوژیکی به سه گروه تقسیم می کنند:

1) UVC  (100 تا 280 نانومتر)

2) UVB ( 280 تا 320 نانومتر)

3) UVA (320 تا 400 نانومتر)

باندهای A و B که طول موج بلندتر هستند بیشترین اثرات بیولوژیکی را ایجاد می کنند. طول موج های کوتاهتر از 200 نانومتر از نظر بیولوژیکی غیر فعال هستند و فقط در محیط خلاء یا محیطهای بسته گازهای بی اثر می توانند وجود داشته باشند، چون در فاصله  کوتاهی جذب می شوند. طول موج های 200 تا 290 نانومتر عمدتا در لایه شاخی پوست یا قرنیه چشم جذبمی شوند. در صورتی که طول موج های بلندتر می تواند بر درم عدسی و عنبیه چشم اثر بگذارند.

منابع اشعه UV:  از منابع مهم تولید کننده اشعه UV خورشید است ولی بخش مهمی از این اشعه توسط لایه ازن استراتوسفر جذب می گردد و تخریب لایه ازن می تواند این اشعه خطرناک را که ازدیاد آن منجر به سرطان پوست می شود، به زمین بفرستد. منابع عمده دیگر تولید کننده اشعه UV عبارت است از لامپهای پرفشار یا کم فشار بخار جیوه، ‌فلورسنت، دستگاههای جوشکاری، لوله های پلاسما، لیزر و … می باشند. به مراتب بیشترین میزان آسیب ها از مشاغلی ناشی می شود که کارگران در تماس با نور خورشید هستند و بیشترین زمان انتشار انرژی UV  از ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر می باشد. کارگران در تماس بالقوه با اشعه UV در جدول ذکر شده اند. عواملی که بر شدت آسیب اثر می گذارند شامل مدت مواجهه، شدت تابش، فاصله از منبع تشعشع و جهت فرد در معرض نسبت به منبع مولد می باشد. بازتاب UV از آب و برف یا سطوح محیطی دیگر می تواند بر شدت تماس بیفزاید .

اثرات زیست شناختی پرتو فرابنفش:

به علت آنکه اشعه UV نفوذ نسبتا ضعیفی دارد تنها اعضایی که بر آنها اثر می گذارد چشم و پوست است. آسیب چشمی به علت فعالیت حرارتی تماس پر قدرت کوتاه مدت یا ضربانی است و آسیب پوستی بطور شایع از طریق واکنش های فتوشیمیایی از قبیل واکنش های سمی و افزایش حساسیتی حاصل از تماسهای کم قدرت ممتد  یا پر قدرت کوتاه مدت است. اثرات حرارتی انعقاد پروتئینی و نکروز بافتی شروع سریعی دارند. اثرات تماسی مزمن شامل تسریع پیری پوست است که با از بین رفتن الاستیستی، افزایش پیگمانتاسیون، چین و چروک پوست و تلانژکتازی مشخص می شود.

1) قرمزی پوست:  موثرترین طول موج در ایجاد این عارضه طول موج 296 نانومتر است که در ناحیه متوسط فرابنفش قرار دارد. علت ایجاد قرمزی گشاد شدن مویرگهای لایه درم در نتیجه آزاد شدن مواد مشابه هیستامین در اپیدرم می شود.

2)  تیرگی پوست: معمولا پس از قرمزی، تیرگی پوست ایجاد می شود. اما تیرگی بیشتر بوسیله پرتویی با طول موج 300 تا 360 نانومتر ایجاد می شود.

3) سرطان پوست:  موارد زیادی از سرطان پوست در کسانی که به علل شغلی مانند کشاورزان، ماهیگیران و قایقرانان، مدتهای طولانی در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار داشته اند مشاهده شده است. آزمایش روی حیوانات آزمایشگاهی به ویژه با طول موج کوتاه این مسئله را ثابت نموده است.

4)  التهاب ملتحمه و قرنیه: تابش پرتو فرابنفش به چشم به میزان زیاد باعث التهاب قرنیه و ملتحمه آن می گردد. بیناب طول موجهایی که ایجاد التهاب ملتحمه می کنند احتمالا همان بیناب ایجاد کننده قرمزی می باشد. در حالی که بیناب مولد التهاب قرنیه به طور خفیف به طرف طول موج های کوتاه تر متمایل است. فعالیت حداکثر در ایجاد این عوارض در محدوده طول موج 288 نانومتر می باشد. علائم حاصل از اثر پرتو پس از چند ساعت تابش ظاهر می گردد که عبارتند از: التهاب ملتحمه، نورترسی، درد چشم، التهاب پلک، اشک ریزش و احساس سوزش در چشم.

حفاظت در برابر پرتو فرابنفش:

1- آموزش: افراد در تماس با این پرتو باید آموزش لازم را در زمینه اثرات و خطرات آن فرا گیرند.

2- فاصله از منبع پرتو: شدت پرتو با عکس مجذور فاصله از منبع کاهش می یابد.

3- وسایل حفاظت فردی: باید از وسایل حفاظت فردی، به ویژه در هنگام جوشکاری، مانند نقاب صورت، عینک مخصوص، دستکش و پیش بند چرمی استفاده گردد و معمولا استفاده از لباس فلانل بر هر نوع چرم آن برتری دارد. برای مشاغلی مانند کشاورزی و … استفاده از لباس پنبه ای پیشنهاد می شود.

4- محصور نمودن: با ایجاد اکران مناسب (پرده)، به خصوص در محل جوشکاری، باید افراد دیگر را از پرتو محافظت نمود. می توان از پرده ای با جنس پلی وینیل کلراید استفاده نمود. چون رنگ پرده دارای اهمیتی ویژه است بنابراین رنگ پرده نباید بازتاب دهنده پرتو باشد و مناسبترین رنگ،‌ رنگی است که در آن از اکسید زنگ و اکسید تیتانیم استفاده شده باشد. ماده حفاظتی دیگر برای محصور سازی، ‌شیشه می باشد که موج خطرناک پرتو را جذب می کند که پیشنهاد می شود در قسمت سترون نمودن در بیمارستان ها ازاین ماده استفاده گردد.

پرتو مادون قرمزIR  (Infra Red )

پرتو مادون قرمز (فروسرخ) بخشی از طیف الکترومغناطیس است که در طیف بین پرتوهای رادیو فرکانس و نور مرئی قرار می گیرد و طول موج آن بین 750 نانومتر تا 3 میلیمتر است. این پرتو شامل سه طیف :

A (750 تا 1400 نانومتر)    B (1400 تا 3000 نانومتر)      C (3000 نانومتر تا 3 میلیمتر)

می باشد. پرتوهای مادون قرمز از هر نوع شیئی که دمای آن بیش از صفر مطلق باشد ساطع    می گردد. مواجهه های شغلی علاوه بر مشاغل که ایجاد می کند کارگران در تماس با نور خورشید باشند شامل فرآیندهایی است که در آنها انرژی حرارتی حاصل از پرتو مادون قرمز بکار می رود، نظیر فرآیندهای حرارتی، ‌جوشکاری، شیشه سازی، پخت و پز و …

اثرات زیست شناختی پرتو مادون قرمز: مهمترین اثر زیست شناختی پرتو مادون قرمز به علت افزایش دمای بافت، پس از جذب پرتو، می باشد. پرتو مادون قرمز به طور عمده به وسیله پوست وچشم جذب می گردد و نفوذ آنها در لایه های داخلی پوست بسیار کم است. حداکثر عمق نفوذ پرتو مادون قرمز در پوست سه میلیمتر است. از عوارض مهم پرتو مادون قرمز روی پوست، ایجاد سوختگی و تیرگی رنگ پوست می باشد. اثر این پرتو روی عدسی چشم باعث ایجاد آب مروارید شده که به اصطلاح آب مروارید شیشه سازان نامیده می شود. ولی در حال حاضر  این عارضه در کارگران ذوب فلز و کارگران کوره نیز مشاهده می گردد.علت ایجاد آب مروارید گرمای حاصل از این پرتو می باشد و چون عدسی چشم فاقد عروق خونی است به همین دلیل نمی تواند گرمای جذبی را دفع نموده و در نتیجه بتدریج آسیب می بیند. دورة کمون این عارضه را  15  تا 20  سال ذکر نموده اند. تابش پرتو به میزان زیاد روی چشم سبب سوختگی شبکیه می شود.

کاربرد پرتو مادون قرمز: پرتو مادون قرمز برای تشدید جریان خون موضعی، درمان آماس مفاصل، دردهای ماهیچه ای، بیماریهای عروقس، دررفتگی و محدودیت حرکات مفصلی استفاده می شود.


پیشگیری و تدابیر حفاظتی:

1- ایجاد فاصله کافی با توجه به قانون عکس مجذور فاصله.

2- آموزش و آگاهی لازم به کارگران.

3-  جدا کردن منبع تابش و محصور سازی.

4- استفاده از وسایل حفاظت فردی. در این رابطه سر ویلیام کروک عینکی را ساخت . شیشه عینک کروک، با توجه به این اکسید برخی فلزات قادر به جذب تابش های حرارتی می باشد. از ترکیباتی مانند بی کربنات سدیم، اکسید فریک،‌اکسید فرووکربن  ساخته شده است.

5-  به دلیل اینکه شیشه معمولی پرتو مادون قرمز با طول موج بیشتر از چهار میکرون را جذب    می کند، استفاده از آن سودمند است.

6-  شدت پرتو تابشی بیشتر از 10 میلی وات بر سانتی متر مربع نباشد.

استاندارد مربوط به پرتوها:

·  مقادیر حد تماس شغلی توصیه شده مربوط به UV از استاندارد ایران:

مقادیر حد تماس برای پرتوگیری شغلی ناشی از تابش فرا بنفش که بر چشم و پوست می تابد در حالیکه مقادیر چگالی شار معلوم بوده و زمان پرتوگیری نیز کنترل شده است به صورت زیر می باشد:

-   برای ناحیه طیفی فرا بنفش نزدیک (320 – 400 nm) چگالی کل شار تابشی (تابندگی کل) که بر چشم بدون حفاظ می تابد برای مدت زمان بیش از 1000 ثانیه (حدودا 16 دقیقه) نباید از 1mW/cm2 تجاوز کند و همچنین برای مدت زمان و پرتوگیری کمتر از 1000 ثانیه نیز میزان دوز جذب شده نباید از 1j/cm2 بیشتر شود.

البته قابل ذکر است که دستگاه مورد استفاده برای اندازه گیری میزان پرتو UV تابشی حداکثر سنجش را در طول موج 365 نانومتر انجام می دهد که مطابق دفترچة حدود مجاز تماس شغلی حد مجاز تماس آن j/m25 10×7/2 می باشد.

·   مقادیر حد تماس شغلی توصیه شده مربوط به IR از استاندارد ایران:

در استاندارد ایران برای پرتو IR بصورت جداگانه استانداردی موجود می باشد که دارای دو بخش است یکی برای حفاظت از شبکه و دیگری برای حفظت از قرنیه وعدسی که برای تماس شغلی ما این استاندارد را مد نظر قرار می دهیم . برای اجتناب از صدمات قرنیه و عدسی ، پرتو گیری از اشعه مادون قرمز در محیط های خیلی گرم در مدت زمان طولانی ( مثل 1000 ثانیه و بالاتر ) باید به 10 محدود شود .

روش اندازه گیری پرتوها و ارزیابی نتایج:

برای اندازه گیری  و ارزیابی پرتوها، شناخت کامل نسبت به روش اندازه گیری و خصوصیات محیط کار و چگونگی مواجهه کارگر اهمیت دارد. مهمترین نکاتی که باید قبل از اقدام به اندازه گیری و ارزیابی در نظر گرفته شود شامل موارد زیر است:


 

الف) هدف اندازه گیری          

ب) وسایل اندازه گیری      

ج) کالیبراسیون

د) تعیین ایستگاههای اندازه گیری     

ه)گردآوری اطلاعات دقیق از کارگاه و نحوه مواجهه کارگر

و) انجام اندازه گیری و ثبت نتایج    

ز) ارزیابی توسط مقایسه با استانداردهای موجود


 

هدف اندازه گیری:  قبل از اندازه گیری باید هدف کار مشخص گردد، زیرا برای دستیابی به هر هدف، روش دستگاه و نحوة ارزیابی متفاوت می باشد. اندازه گیری پرتوها در این بررسی با اهداف زیر انجام می گیرد:

-   اندازه گیری پرتوها UV-A، IR-A در مجاورت دست.

-   اندازه گیری پرتوهای UV-A و IR-A در مجاورت چشم.

وسیله مناسب اندازه گیری: در این بررسی برای اندازه گیری پرتو UV-A از دستگاه رادیومتر دیجیتالی UV-A از شرکت Hagner  مدل UV-A و EC نانومتر بر حسب W/m2 اندازه گیری می کند. برای اندازه گیری پرتو IR-A نیز از دستگاه فتومتر دیجیتالی هاگنر مدل ECL-IR استفاده شده است. این دستگاه پرتو IR را در محدوده طول موج 1150-700 نانومتر بر حسب W/m2  اندازه گیری می کند.


کالیبراسیون:
این دستگاه به کالیبراسیون خارجی احتیاجی ندارد و کالیبراسیون اولیه آن توسط شرکت سازنده صورت گرفته و در صورت خارج شدن دستگاه از کالیبراسیون، دستگاه باید جهت کالیبراسیون مجدد به شرکت سازنده فرستاده شود.

تعیین ایستگاههای اندازه گیری: با توجه به اینکه یکی از مهمترین منابع پرتوهای UV و IR در صنایع فرآیند جوشکاری می باشد به همین دلیل اندازه گیری پرتو UV در 7 ایستگاه بر روی سه نوع جوشکاری مختلف (جوشکاری برق – CO2 ، نقطه جوش) در دو موقعیت دست و چشم صورت گرفته است. اندازه گیری IR نیز در سالن مونتاژ در ایستگاههایی که لامپهای حرارتی با نور قرمز جهت گرم کردن بدنه خودرو برای جسباندن نوار درب انجام می شد به عمل آمد. این اندازه گیری نیز در موقعیت دست و چشم صورت گرفته است.

 انجام اندازه گیری و ثبت نتایج: اندازه گیری پرتوUV در کارخانه ایران خودرو دیزل در طی تاریخ 23/2/1383 در سالن مونتاژ شاسی و ساخت و اندازه گیری پرتو IR در کارخانه ایران خودرو دیزل طی تاریخ 11/3/1383 در سالن مونتاژ شاسی و ساخت صورت گرفته است . نتایج حاصل از این اندازه گیری در جداول مربوطه ثبت گردیده است. در ضمن مقادیر اندازه گیری شده با مقادیر استانداردهای مربوط به حدود مجاز تماس با پرتوهای UV-A و IR-A از کتاب حدود تماس شغلی عوامل بیماری زا (استاندارد ایران) مقایسه شده است. واحد اندازه گیری بر حسب W/m2 می باشد که جهت مقایسه درست با استاندارد در صورت لزوم از تبدیل واحد استفاده شده است. بعلاوه در مواردی که استاندارد خارجی خاصی برای محدوده طول موج اندازه گیری شده توسط دستگاه وجود ندارد کمترین مقدار مجاز مواجهه را به عنوان استاندارد استفاده شد تا در  تفسیر نتایج اشتباه رخ ندهد.در این کارخانه مدت زمان مواجهه کارگر با پرتوها در طول یک شیفت کاری ثابت نبوده و بر حسب میزان تولید کارخانه مدت زمان مواجهه هم فرق می کند. ولی با توجه به اینکه اندازه گیری پرتوها تنها مربوط به یک بار قرارگیری در معرض پرتو می باشد بایستی مقدار پرتوگیری را در زمان قرارگیری در معرض پرتو در هر بار جوشکاری ضرب کرد تا زمان پرتوگیری در کل شیفت کاری محاسبه شود.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد